Η επίθεση του flat white
Μπορεί κάποιος να τον μπερδέψει με τον latte ή ακόμα και με τον cappuccino, όμως το εν λόγω ρόφημα του espresso έχει την δική του προσωπικότητα και φαίνεται να κερδίζει όλο και περισσότερους οπαδούς
Από τον Βασίλη Δημαρά
Την πρώτη φορά που τον ζήτησα, οι φίλοι μου με κοίταξαν με απορία. «Είναι κάτι από αυτά τα ψαγμένα, περίεργα που πας και βρίσκεις» θυμάμαι να μου είχαν πει. Η απορία τους έγινε μεγαλύτερη όταν ήρθε στο τραπέζι και όλοι πίστευαν ότι είναι ένας απλός cappuccino που τον ονόμασαν αλλιώς για να γίνει μόδα. Ίσως να μην είχαν εντελώς άδικο, μιας και ο flat white θα μπορούσα να σας πω ότι είναι το «πρώτο ξαδερφάκι» τόσο του latte όσο και του cappuccino.
Όλα ξεκίνησαν κάπου στα μέσα της δεκαετίας του 80 στην Ωκεανία και υπάρχουν δύο εκδοχές για το που ακριβώς έγινε. Βλέπετε τόσο η Αυστραλία όσο και η Νέα Ζηλανδία διεκδικούν την πατρότητα του. Η πρώτη εκδοχή θέλει να πρωτοφτιάχτηκε στο Όκλαντ της Νέας Ζηλανδίας στο coffee shop DKD, από τους Derek Townsend και Darrell Ahlers που ήθελαν να «πειράξουν» τον latte και να δημιουργήσουν ένα νέο ρόφημα. Η άλλη υποστηρίζει ότι ο Alan Preston, ιδιοκτήτης του Moors Espresso Bar στο Σίδνεϋ, ήταν εκείνος που έφτιαξε ένα ρόφημα espresso με παραπάνω γάλα και τον ονόμασε flat white.
Τι είναι όμως ο flat white; Στην ουσία πρόκειται για ένα ρόφημα καφέ με διπλή δόση espresso και γάλα που διογκώνεται ελάχιστα. Τον σερβίρουν σε κούπα μεσαίου μεγέθους και το γάλα αναμιγνύεται από την αρχή με τον καφέ. Αυτές είναι και οι δύο βασικές διαφορές του με τον cappuccino που έχει μόνη δόση καφέ και το γάλα σερβίρεται από πάνω σε μορφή αφρόγαλα. Ο flat white είναι γλυκός (για αυτό και δεν χρειάζεται η προσθήκη ζάχαρης), έχει έντονο χαρακτήρα, γεμάτο σώμα και το γάλα δεν επισκιάζει τα χαρακτηριστικά του καφέ αλλά λειτουργεί εντελώς υποστηρικτικά. Οπότε καλό θα ήταν να μην χρησιμοποιείται κάποιο γάλα με δυνατό χαρακτήρα αλλά με πιο ήπιο είτε πρόκειται για ζωικό είτε για φυσικό. Όσο για τον καφέ, θα σας έλεγα ότι ένας από την Βραζιλία, από τον Παναμά ή από την Κολομβία είναι οι πιο καλές επιλογές.
Ο flat white είναι γλυκός (για αυτό και δεν χρειάζεται η προσθήκη ζάχαρης), έχει έντονο χαρακτήρα, γεμάτο σώμα και το γάλα δεν επισκιάζει τα χαρακτηριστικά του καφέ αλλά λειτουργεί εντελώς υποστηρικτικά.
Στο flat white επίσης συναντάμε και το latte art και όχι στον cappuccino. Η ανάμειξη του καφέ με του γάλακτος που γίνεται από την αρχή, δημιουργεί την κατάλληλη βάση για να «ζωγραφίσει» ο barista επάνω της. Ακόμα με το μη διογκωμένο γάλα που απαιτείται, οι «ροζέτες», οι καρδιές και τα υπόλοιπα σχέδια γίνονται πολύ πιο εύκολα.
Τέλος έκτος από την ζεστή εκδοχή του συγκεκριμένου καφέ, έχουμε και την κρύα. Σε αυτή την περίπτωση όμως το γάλα μπαίνει στη βάση και έπειτα ο espresso τον οποίο έχουμε χτυπήσει λίγο για να κάνει αφρό. Σερβίρεται συνήθως σε γυάλινο ποτήρι για να φαίνονται οι διαβαθμίσεις στα χρώματα και χωρίς πάγο.
