Cravan, νέο κοκτέιλ μπαρ στην καρδιά του Σεν Ζερμέν ντε Πρε

Cravan, νέο κοκτέιλ μπαρ στην καρδιά του Σεν Ζερμέν ντε Πρε

Ο Βέλγος αρχιτέκτονας και ντιζάινερ Ramy Fischler συνεργάστηκε με τον Moët Hennessy και τον εστιάτορα, συγγραφέα, ιστορικό και λάτρη των κοκτέιλ Franck Audoux για να δημιουργήσουν το κοκτέιλ μπαρ Cravan στην καρδιά του Σεν Ζερμέν ντε Πρε στο Παρίσι.

 

«Ο σχεδιασμός αποσκοπούσε στο να διευρύνει μια ιστορία από τον Franck Audoux, η οποία προέρχεται από το μικρό μπαρ του στο 16ο του Παρισιού, και να τη μετατρέψει σε έναν οίκο κοκτέιλ σε πέντε επίπεδα στο κέντρο της πρωτεύουσας – να φανταστεί έναν νέο οίκο για τον όμιλο Moët Hennessy» εξήγησε ο Fischler, μιλώντας στο Dezeen. «Αυτό δεν είναι “μια πιστολιά” αλλά το ξεκίνημα μιας μακράς περιπέτειας. Κατά συνέπεια, ήταν αναγκαίο να ορίσουμε μια αρμονία, μια συνοχή, μεταξύ όλων των στοιχείων του πρότζεκτ, είτε αυτά είναι ο διάκοσμος, το σέρβις, η μουσική ή, ο φωτισμός» πρόσθεσε.

 

Ο χώρος πήρε την επωνυμία του από τον πρωτοπόρο ποιητή-μποξέρ και ενίοτε κριτικό τέχνης Arthur Cravan, ένα ελεύθερο πνεύμα που θαυμάζει ο Audoux. «Έχουμε κοινό όραμα, κατ’ ουσίαν βασισμένο σε πολιτισμικές αναφορές από τη λογοτεχνία και τον κινηματογράφο και πάνω από όλα μια προτίμηση για σκηνικό αντίκτυπο, φτιάχνοντας ένα περιεχόμενο, μια οπτική γωνία ή αφήγημα. Ξεκινήσαμε με την επιθυμία ελεύθερα να συγκεντρώσουμε κώδικες, εποχές και στυλ για να δημιουργήσουμε ένα νέο ρεπερτόριο που για εμάς είχε νόημα και εξέφραζε την ουσία του Cravan» συνέχισε ο Βέλγος αρχιτέκτονας.

 

Καταλαμβάνοντας ένα κτήριο του 17ου αιώνα στην καρδιά αυτής της ιστορικής και λογοτεχνικής συνοικίας, ο χώρος απλώνεται σε πέντε ορόφους, με έναν μικρό χώρο για προσκεκλημένους στη στέγη. Το κτήριο διαθέτει διαφορετικά μπαρ στο ισόγειο, τον πρώτο και τρίτο όροφο, με τον δικό τους χαρακτήρα το καθένα ενώ ο δεύτερος όροφος φιλοξενεί ένα βιβλιοπωλείο-βιβλιοθήκη με εκδόσεις Rizzoli, όπου οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν το ποτό τους ξεφυλλίζοντας ή αγοράζοντας βιβλία. Στον τέταρτο όροφο, ένας ακόμη χώρος για προσκεκλημένους, σε στυλ ατελιέ.
Ο Fischler διευκρίνησε ότι το όλο πρότζεκτ πήρε παράδειγμα από την έννοια του κοκτέιλ. «Δεν θα μπορούσα ποτέ να φανταστώ αυτό το πρότζεκτ στη σημερινή του μορφή αν δεν επρόκειτο για το ζήτημα του να πίνεις κοκτέιλ» είπε.