Ο κυρίαρχος espresso εκτοπίζει τη μέθοδο drip
Oι διαφορές της Ευρώπης με την Αμερική ως προς το είδος και τη μέθοδο παρασκευής του καφέ είναι πολλές όμως μία που ξεχωρίζει – και για αυτό συχνά οι Αμερικάνοι παραπονιούνται όταν επισκέπτονται τη Γηραιά Ήπειρο, είναι το γεγονός ότι δεν βρίσκουν συχνά καφέ παρασκευασμένο με τη μέθοδο drip.
Φυσικά, δεν είναι αδύνατο να βρουν τέτοιου είδους καφέ στις ευρωπαϊκές χώρες, ωστόσο είναι πιο πιθανό να τον “εντοπίσουν” σε μεγάλες αλυσίδες, όπως η Starbucks ή η Dunkin’ Donuts παρά σε τοπικά coffee shops. Τα περισσότερα καφέ σε περιοχές όπως πχ στη Γερμανία προσφέρουν πολλά είδη καφέ με βάση τον εσπρέσο ή ένα είδος καφέ από αυτόματη μηχανή βιομηχανικού μεγέθους, που τον παρασκευάζει τον καφέ σε ατομικές μερίδες με το πάτημα ενός κουμπιού.
Είναι οξύμωρο, καθώς στη Γερμανία, η χώρα που πρώτη παρήγαγε την αυτόματη μηχανή drip καφέ, η απουσία αυτού του είδους καφέ είναι χαρακτηριστική. Το πρώτο φίλτρο καφέ κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας από μια γυναίκα από τη Δρέσδη που ονομαζόταν Melitta Bentz -όπως στα φίλτρα καφέ Melitta- το 1908. Επρόκειτο για μια λύση έναντι της παλιάς μεθόδου παρασκευής, που απαιτούνταν πολύ υψηλές θερμοκρασίες, καθιστώντας τη γεύση του καφέ εξαιρετικά πικρή. Εκατό και πλέον χρόνια αργότερα, ένα τέτοιο ρόφημα θα κοστίσει στο Μπρούκλιν 4 $, μια τιμή αντίστοιχη με εκείνη που θα κόστιζε έναν πλαστικό κώνο φίλτρου καφέ Melitta.
Η καφετιέρα Wigomat εφευρέθηκε από τον Gottlob Widmann και κατοχυρώθηκε με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας στη Γερμανία το 1954. Το New Yorker έγραψε σχετικά το 1977, «Η μηχανή καφέ Wigomat, είναι ένα καλοσχεδιασμένο ευρωπαϊκό μοντέλο που λειτουργεί σχεδόν με την ίδια αρχή (αν και χρησιμοποιεί λιγότερο καφέ) με τις γενικά πιο ‘άσχημες’ αμερικανικές μηχανές όπως η Mr. Coffee.” Οι σύγχρονες μηχανές καφέ χρησιμοποιούν συνήθως ένα basket αντί για κωνικό φίλτρο, το οποίο συνεπάγεται περισσότερη χρήση καφέ, και σίγουρα είναι πιο “διακριτικές” συγκριτικά με τις πρώτες μηχανές Wigomat.
Η Ιταλία από την άλλη, είναι η “γενέτειρα” δύο εκ των καλύτερων μεθόδων παρασκευής, για μεγάλες ποσότητες (η γαλλική πρέσσα εφευρέθηκε στην πραγματικότητα στην Ιταλία). Εκεί, ο καφές φίλτρου και στάγδην θεωρούνται “μπουτίκ”. Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι οικιακής παρασκευής είναι τα moka pots, οι μηχανές espresso που χαρακτηρίζονται από το εμβληματικό Bialetti original ή τα cones Melitta, τα οποία είναι αρκετά αργά. Φυσικά, μπορείτε να φτιάξετε ένα ολόκληρο pot για να απολαύσετε μεγάλύτερη ποσότητα καφέ, ωστόσο αυτό προϋποθέτει και τη χρήση πολλών σκευών-άρα πολύ πλύσιμο.
Η κουλτούρα του καφέ στη Γερμανία μπορεί να γίνει ευκολότερα αντιληπή με βάση τη γερμανική γλώσσα. Η λέξη Kaffeepause, αυτό που θα ονομάζαμε «διάλειμμα για καφέ», είναι περισσότερο κυριολεκτική παρά μεταφορική με την έννοια ότι είναι στην πραγματικότητα ένα διάλειμμα. Ένα διάλειμμα για καφέ στη Νέα Υόρκη πιθανώς σημαίνει η διακοπή της εργασίας για ένα διάστημα 5-10 λεπτών, – μέχρι να πεταχτείτε στο κοντινό coffee shop για να παραγγείλετε τον καφέ σας. Αντιθέτως, στη Γερμανία παίρνει παραπάνω χρόνο, είναι μια πραγματική παύση. Το Kaffee und Kuchen, «καφές και κέικ», είναι ένα άλλο τέτοιο γεγονός, στο οποίο οι άνθρωποι κάθονται ο ένας δίπλα στον άλλο και πίνουν καφέ. Στη χώρα αυτή και συγκεκριμένα στο Woolworth, μια αλυσίδα παραμένει που συνεχίζει να λειτουργεί στη Γερμανία, εξακολουθεί να πωλείται καφές τύπου Mr. Coffee για περίπου 20 €.
