3+1 εναλλακτικές μέθοδοι επεξεργασίας καφέ
Speciatly καφέδες με φρούτα, ρούμι, τροπικούς ανέμους και άγρια ζώα.
Ο καφές είναι ένα φυσικό προϊόν, που υπόκειται από συγκεκριμένη επεεργασία για να καταλήξει στο φλιτζάνι μας. Οι δύο πιο γνωστές μέθοδοι επεξεργασίας των κόκκων είναι η «υγρή» και η «φυσική». Μια υβριδική μέθοδος που συνδυάζει στοιχεία και από τις δύο βασικές, η μέθοδος Honey, έχει διαδοθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια, κυρίως στη σκηνή των specialty καφέδων. Πέραν όμως των 3 βασικών μεθόδων, υπάρχουν τρόποι επεξεργασίας που είναι ιδιαίτεροι, παράξενοι και εξεζητημένοι, καταλήγοντας σε εξίσου ιδιαίτερα αποτελέσματα.
Τέσσερις ανορθόδοξες μέθοδοι επεξεργασίας του καφέ
Salada De Frutas: H μέθοδος ονομάζεται… «φρουτοσαλάτα», καθώς οι συλλεγμένοι καρποί του καφέ ωριμάζουν για μερικά 24ωρα σε ερμητικά κλειστές δεξαμενές με νερό, στις οποίες προστίθενται τροπικά φρούτα όπως το μάνγκο, ο ανανάς, το passion fruit, η παπάγια και άλλα. Πρόκειται για μια ευρεσιτεχνία της φυτείας Santa Rita στην Βραζιλία, που παράγει με αυτό τον τρόπο εξαιρετικά ποιοτικό καφέ με έντονο φρουτώδη χαρακτήρα και φυσική γλυκύτητα.
Rum Fermentation: Σε αυτή τη μέθοδο, οι κόκκοι του καφέ (που μπορεί να έχουν υποστεί ήδη υγρή ή φυσική επεξεργασία) τοποθετούνται σε άδεια βαρέλια από ρούμι και αφήνονται να ωριμάσουν για 3 ή και περισσότερους μήνες, απορροφώντας αρώματα και γεύσεις. Το αποτέλεσμα είναι ένας καφές με έντονη τη γεύση και το άρωμα του ρουμιού, περιορισμένης παραγωγής και για ιδιαίτερους ουρανίσκους.
Monsooned: Η πατρίδα αυτής της μεθόδου είναι η Ινδία, και ειδικά οι παραλιακές περιοχές της Karnataka και του Malabar. Οι κόκκοι του καφέ αφήνονται επί μακρόν να ωριμάσουν εκτεθειμένοι στους θερμούς και υγρούς ανέμους της περιοχής, τους μουσώνες, με τη μέθοδο να τους προικίζει με ένα ιδιαίτερο και πικάντικο γευστικό προφίλ. Αυτός ο «παλαιωμένος» καφές θυμίζει σε γεύση τον καφέ όπως πινόταν χρόνια πριν στην ευρωπαϊκή ήπειρο, όταν οι κόκκοι έφταναν στα ευρωπαϊκά λιμάνια μετά από χρονοβόρα θαλασσινά ταξίδια.
Animal Digestion: Η συλλογή των κόκκων του καφέ που αποβάλλουν διάφορα είδη ζώων με τα περιττώματα τους, ξεκίνησε από την εποχή της αποικιοκρατίας και την ανάγκη των φτωχών εργατών των φυτειών να γευτούν κι αυτοί λίγο καφέ. Σήμερα, βέβαια, οι συγκεκριμένοι καφέδες είναι από τους πλέον ακριβούς και περιζήτητους, καθώς πέρα από την εκ των πραγμάτων περιορισμένη παραγωγή, οι ειδικοί υποστηρίζουν ότι το ταξίδι του κόκκου στο γαστρικό σύστημα των ζώων που έχει καταναλώσει ώριμα κεράσια καφέ τον προικίζει με μοναδική γεύση και κάνει την πικράδα του καφέ σχεδόν να απουσιάζει. Ο πιο γνωστός καφέ του είδους είναι ο Ινδονησιακός Kopi Luwak που συλλέγεται από τα περιττώματα των μοσχογαλών, όμως στην αγορά κυκλοφορούν αντίστοιχοι καφέδες από τα Βραζιλιάνικα πουλιά Jacu, από Ταϊλανδέζικους ελέφαντες, ακόμα και από νυχτερίδες.
Με πληροφορίες από coffees.gr
