O κόκκος, είναι το παν

Όταν ετοιμάζεστε να φτιάξετε ένα φλιτζάνι καφέ στο δυο πράγματα πρέπει να έχετε κατά νου: πρώτον, ότι η εξάσκηση είναι το παν και δεύτερον, να μπορείτε να ξεχωρίζετε τους καλούς κόκκους.

Πριν μπείτε στην διαδικασία να “μυριστείτε” τους κόκκους καφέ, καλό θα ήταν να έχετε φροντίσει να ενημερωθείτε για την ημερομηνία του καβουρδίσματος τους, καθώς και το είδος τους, αν δηλαδή πρόκειται για κόκκους Arabica ή Robusta. Αυτά τα χαρακτηριστικά διαμορφώνουν το προφίλ της γεύσης που θα έχει ο καφές.  Δεν πρέπει να ξεχνάτε επίσης πως ο λανθασμένος τρόπος αποθήκευσής τους μπορεί να χαλάσουν το αυθεντικό τους άρωμα.

Αρχικά οφείλουμε να γνωρίζουμε πως ο καφές, για να φθάσει συσκευασμένος στο ράφι των σουπερμάρκετ ή στα coffee shop κάνει ένα ολόκληρο ταξίδι – μεταφορικά και κυριολεκτικά. Το ταξίδι αυτό περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων την συγκομιδή των κερασιών, την επεξεργασία των κόκκων, την πολύμηνη “ξεκούραση” στην ακατέργαστη, πράσινη μορφή τους και τέλος την άφιξη τους στους roasters. Μετά το καβουρδισμάτο ο καφές “ξεκουράζεται” και πάλι, μία εβδομάδα περίπου πριν πωληθεί. Έτσι, μπορεί η συσκευασία που θα βρείτε στο κατάστημα να περιέχει ένα προϊόν, όπου η πρώτη ύλη του ενδεχομένως να έχει συγκομιστεί πριν από ένα χρόνο. Γνωρίζοντας όλα αυτά θα πρέπει να έχετε κατά νου πως το καλύτερο προϊόν είναι εκείνο που αγοράζετε λίγο μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας roasting. “Ο βέλτιστος χρόνος κατανάλωσης του καφέ είναι περίπου πέντε έως δέκα ημέρες μετά τον καβούρδισμά του”, σχολιάζει σχετικά ο Tom Saxon, Head of Coffee της βρετανικής εταιρείας Batch Coffee.

Εξάλλου, ακόμη κι αν δεν είστε ειδικοί του κλάδου, εύκολα μπορείτε να ξεχωρίσετε έναν καφέ που προέρχεται από παλιούς και σίγουρα όχι φρέσκους κόκκους. Καθώς τα φασόλια “γερνούν”, ο καφές  που παράγεται από αυτά θα έχει επίπεδη γεύση. Το άρωμά του φθίνει και θα σας αφήνει μια ταγκή οσμή.