Μια άγνωστη ιστορία του κουβανέζικου καφέ
Τα υπερπόντια ταξίδια Ιταλών και Ισπανών και μια απεργία που καθιέρωσε τον κουβανέζικο καφέ στα εργοστάσια πούρων.
Εδώ και 50 χρόνια, οι άνθρωποι, που επισκέπτονται το Café Perera στο κέντρο της Τάμπα, θέλουν να απολαύσουν έναν καλοψημένο κουβανέζικο καφέ. «Πρόκειται για τον καλύτερο καφέ στην πόλη», λέει ο ιδιοκτήτης Andrew Soliman. «Οι άνθρωποι τον συνοδεύουν συνήθως με ένα τοστ». Όμως, η όλη εμπειρία στο Café Perera είναι κάτι παραπάνω από ένα απλό φλιτζάνι καφέ. Ο κουβανέζικος καφές του Café Perera αποτελεί ένα σημαντικό στοιχείο από την ιστορία της Τάμπα, που ανάγεται χρονικά σχεδόν 150 χρόνια πίσω.
Όταν ο κουβανικός λαός και η παραγωγή πούρων έφθασαν στην πόλη Ybor τη δεκαετία του 1880, είχαν αφιχθεί επίσης και οι Ιταλοί και οι Ισπανοί. Ήταν εκείνοι που κάλυπταν τις θέσεις εργασίας που απαιτούνταν στην αναπτυσσόμενη βιομηχανία. Σύμφωνα με τον ιστορικό του Πανεπιστημίου της Ν. Φλόριντα, Γκάρι Μορμίνο, ίσως να υπήρχε και μια ακόμη ισχυρότερη δύναμη που έκανε τους ανθρώπους να διασχίσουν τον Ατλαντικό. «Αυτός ήταν ένας οδηγός για κάποιους: Ο δρόμος μπορεί να μην είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, υπάρχει όμως φθηνός καφές!» είπε.
Με την έλευση των Κουβανών, έφθασε στην Ybor και ο δυνατός κουβανέζικος καφές. «Πριν τον Φιντέλ, η Κούβα είχε μια ακμάζουσα κουλτούρα καφέ και στο Ybor, η εισαγωγή καφέ από την Κούβα ήταν ένα εύκολο εγχείρημα», εξήγησε ο Mormino. Αυτό ήταν ένα αρκετά ελκυστικό στοιχείο για τους Ιταλούς, οι οποίοι συνήθως έπιναν καφέ μόνο στις διακοπές τους. «Οι Σικελοί με τους οποίους μίλησα μου είπαν: “Ο λόγος που ήρθα εδώ ήταν ο καφές! Η θεία μου ήταν στο Ybor και μας έλεγε ότι πίνουμε κουβανέζικο καφέ έξι φορές την ημέρα.” Στη Σικελία έπιναν καφέ δύο φορές το χρόνο. Ήταν πολύτιμος», είπε ο Μορμίνο.
Μέχρι και την αλλαγή του αιώνα, στην Τάμπα είχαν ιδρυθεί περί τις 12 εταιρείες-roasters. Τα coffee shops είχαν μεγάλη ζήτηση. Σέρβιραν έναν πολύ δυνατό μαύρο καφέ. “Tεχνικά δεν επρόκειτο για εσπρέσο. Ο εν λόγω καφές δεν παρασκευαζόταν, μέχρι μέχρι που εισήλθαν στην αγορά οι συγκεκριμένες ακριβές μηχανές”, δήλωσε ο καθηγητής. Κάποιοι επέλεγαν να τον πίνουν, σερβιρισμένο με καυτό γάλα: Ήταν ο café con leche, τον οποίο οι άνθρωποι απολάμβαναν τόσο πολύ, που ηθελαν να τον εντάξουν την ώρα της εργασίας τους στις μονάδες παραγωγής πούρων.
«Μια απεργία που έγινε στα τέλη του 19ου αιώνα με αφορμή κάποια συγκεκριμένα αιτήματα, ένα εξ αυτών ήταν “θα πρέπει να μπορούμε να πίνουμε café con leche στο γραφείο μας”», είπε ο Mormino. Και οι απεργοί τα κατάφεραν. Ο καφές Cuban-style απέκτησε μεγάλη δημοφιλία μόλις τον περασμένο αιώνα. Τα τοπικά καφέ, όπως το Café Perera, έχουν το προβάδισμα. Σερβίρουν εκατοντάδες φλιτζάνια την ημέρα σε όσους επιθυμουν να κάνουν μια “βουτιά” την ιστορία της πόλης.
