Kάποτε η απουσία καφέ στο σπίτι ήταν λόγος διαζυγίου!
Στη Σαουδική Αραβία η απουσία καφέ ήταν μια νόμιμη αιτία για διαζύγιο!
Η πολιτιστική αξία του καφέ απ’ άκρη, σ΄άκρη σχεδόν σε όλον τον κόσμο είναι ευρέως γνωστή στις ημέρες μας. Ο καφές αποτελεί έναυσμα για κοινωνικοποίηση, ένας τρόπος έκφρασης της φιλοξενίας μας και μια αφορμή για ανταλλαγή απόψεων και ιδεών. Παλαιότερα δε, αποτελούσε το “καύσιμο” και τον μοχλό συγκέντρωσης της κοινωνικής διανόησης.
Για τους Άραβες ο καφές αποτελεί ένα “ιερό” ρόφημα καθώς σε εκείνους αποδίδεται η εφεύρεσή του, κάποια στιγμή κατά τη διάρκεια του 15ου αιώνα. Ήταν τότε που καβουρδίζοντας και εμποτίζοντας κόκκους καφέ στο ρόφημα που αρχικά ονομαζόταν «qahwah», έφτιαξαν τους πρώτους καφέδες στην ιστορία. Οι παλαιότερες εκδοχές του ροφήματος ήταν με την προσθήκη μιας σειρά από μπαχαρικών, όπως κανέλα, γλυκάνισος, κάρδαμο και γαρύφαλλο. Κατά τη διάρκεια αυτών των πρώτων ημερών, ο καφές ήταν γνωστός ως “το κρασί της Αραβίας”.
Στη Σαουδική Αραβία ως γνωστόν το αλκοόλ απαγορευόταν και απαγορεύεται και για τον λόγο αυτό ο καφές είναι ιδιαίτερα δημοφιλής, ως εναλλακτική των αλκοολούχων ποτών. Αυτό ωστόσο που λίγοι γνωρίζουν είναι πως η απουσία καφέ από το σπίτι αποτελούσε παλαιότερα μια έννομη αιτία διαζυγίου!
Η σύνδεση της κουλτούρας του καφέ, του ρόλου που διαδραματίζει η θρησκεία στην δημοφιλία του αλλά και του προοδευτικού νόμου για τα διαζύγια είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ζήτημα, δεδομένου ότι το διαζύγιο θεωρήθηκε ως ένα σημαντικό κοινωνικό ταμπού σε πολλά άλλα μέρη του κόσμου κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.
Το 1527, η Καθολική εκκλησία απαγόρευσε στον Βασιλιά Ερρίκο Η ́ της Βρετανίας να χωρίσει με την Αικατερίνη της Αραγονίας . Σύμφωνα με το Οικογενειακό Δίκαιο του Hurlows, τα διαζύγια της Αρχαίας Ρωμαϊκής περιόδου επιτρέπονταν μόνο εάν οι διαδικασίες είχαν ξεκινήσει από τον σύζυγο. Ο ιστότοπος του δικηγόρου Ronald H. Kauffman με έδρα την Πενσυλβάνια, εικάζει ότι ο νόμος που συνδεόταν με τον καφέ και το διαζύγιο των Αράβων ήταν προάγγελος του «διαζυγίου άνευ υπαιρτιότητας» που ακούγεται σήμερα συχνά στα αμερικανικά δικαστήρια.
